Omarmen, omhelzing van het leven, vinden we geluk, Een eindeloze dans, een verhaal dat we plukken
Omarmen van liefde, voelen we ons vrij, Een symfonie van emoties, onder een hemelse sky.
Bij zonsopgang, omarmen we de nieuwe dag, Met hoop en verwachting, in elke lach.
Op marktpleinen, omhelzen we de drukte, Een bruisende energie, die ons hart ontsluit.
Bij de oever van de zee, omarmen we de branding, Het ritme van de golven, ons hart verwarmend. In de stilte van het bos, omhelzen we de rust, Een moment van sereniteit, waarin we ons verlust.
Op bruiloften, omarmen we het geluk van twee zielen.
Een verbond voor altijd, dat de harten laat knielen. In ziekenhuizen, omhelzen we elkaar met zorg, Een baken van liefde, in tijden van het ergste gejouw.
Bij geboortes, omarmen we nieuw leven, Een wonder dat ons hart doet beven. In de stad, omhelzen we diversiteit, Een regenboog van culturen, in eenheid en geheid.
Bij verlies, omhelzen we elkaar in verdriet, Een troostende arm, die de pijn wat verziet. Op feestdagen, omarmen we vreugde en gezang, Een symfonie van geluk, die de harten bevangt.
In tijden van conflict, omarmen we de vrede.
Een verlangen naar harmonie, dat nooit zal slijten. Bij terugkeer naar huis, omhelzen we vertrouwdheid, Een warme deken, van liefde en samen.
In de wereld van kunst, omarmen we expressie
Een uitlaatklep voor emoties, zonder compressie. Bij het lezen van boeken, omhelzen we fantasie, Een reis naar andere werelden, vol melodie.
In het kijken naar de sterren, omarmen we het universum
Een oneindigheid van mysterie, dat ons neemt in enthousiasme. Bij het luisteren naar muziek, omhelzen we de melodie, Een betoverend geluid, dat ons meevoert in extase.
In de warmte van vriendschap, omarmen we de connectie, Een band die ons verbindt, zonder enige restrictie. Bij het eten van voedsel, omhelzen we de smaak, Een culinair avontuur, dat ons hart raakt.
In de lente, omarmen we de vernieuwing.
Een wedergeboorte van de natuur, vol bewondering. In de herfst, omhelzen we de vergankelijkheid, Een les in loslaten, met waardigheid.
In de winter, omarmen we de kou, Een excuus om dichter bij elkaar te schouw. In de zomer, omhelzen we de warmte, Een tijd van vreugde, zonder alarm
In het onderwijs, omarmen we kennis, Een sleutel tot groei, zonder getreuzel. Bij het zien van dieren, omhelzen we de natuur, Een reminder van onze connectie, zonder censuur.
In het dansen, omarmen we de beweging
Een uiting van vreugde, zonder belemmering. Bij het reizen, omhelzen we avontuur, Een ontdekkingstocht, vol verwondering en pruttel ge-kleur.
In de sport, omarmen we de competitie, Een uitdaging die ons hart doet flatteren, zonder repetitie. Bij het kijken naar kunst, omhelzen we de creativiteit, Een blik op de ziel, zonder enige specialiteit.
In het zorgen voor anderen, omarmen we mededogen
Een daad van vriendelijkheid, zonder enige gebroken. Bij het beleven van emoties, omhelzen we kwetsbaarheid, Een teken van kracht, zonder vermeende leid.
In het dromen, omarmen we de mogelijkheid, Een wereld van hoop, zonder onwaarschijnlijkheid.
Bij het zien van een zonsondergang, omhelzen we de schoonheid, Een moment van ontzag, zonder enige zwoelheid.
In het vieren van cultuur, omarmen we traditie, Een erfenis van generaties, zonder enige conditie. Bij het maken van kunst, omhelzen we de schepping, Een uiting van de ziel, zonder enige zinnig.
In het ervaren van vreugde, omarmen we dankbaarheid.
Een gevoel van waardering, zonder enige traagheid. Bij het zien van een glimlach, omhelzen we geluk, Een moment van puurheid, zonder enige druk.
In het omarmen van de wereld, omarmen we het leven.
Een cyclisch avontuur, vol vreugde en beving. Bij elke omhelzing, vinden we verbondenheid, Een weerspiegeling van ons menselijkheid, zonder enige vermijd.
In 10.000 situaties, in 10.000 woorden, Omhelzen we het bestaan.
in al zijn akkoorden. De omhelzing van geluk, van mensen, van het leven, Een eindeloze symfonie, die ons hart doet beven.