Mijn Leven met Autisme

Inleiding

Mijn leven met autisme , naam is [Jouw Naam] en ik ben geboren met autisme, al wist ik dat lange tijd niet. Pas later, na jaren van verwarring, frustratie en zoeken naar mezelf, kreeg ik de diagnose autismespectrumstoornis (ASS). In dit verhaal neem ik jullie mee door mijn leven – van mijn kindertijd tot mijn volwassen jaren – om te laten zien hoe autisme mijn wereld heeft gevormd, zowel de uitdagingen als de kracht die het me heeft gegeven.

Mijn Vroege Jaren

Als baby was ik rustig. Mijn ouders vertelden later dat ik niet veel huilde, maar ook niet echt op zoek was naar contact. Ik keek vaak urenlang naar bewegende patronen of het draaien van een ventilator. Dingen die andere kinderen spannend vonden – zoals drukke speeltuinen – maakten mij angstig en overweldigden me.

Mijn eerste woorden kwamen later dan gebruikelijk. Waar andere kinderen begonnen te brabbelen en woorden uit te proberen, bleef ik liever stil. Ik begreep taal wel, maar het kostte me veel moeite om mijn gedachten om te zetten in woorden. Dit zorgde ervoor dat ik me vaak gefrustreerd voelde.

De Schooltijd: Een Wereld Vol Verwarring

Toen ik naar de basisschool ging, merkte ik al snel dat ik “anders” was. Niet dat ik het toen zo kon benoemen, maar ik voelde het aan alles. Andere kinderen leken moeiteloos met elkaar te praten, samen te spelen, elkaar te begrijpen. Voor mij was dat een raadsel. Wat zeiden ze precies? Wanneer moest ik lachen? Hoe wist je wat iemand bedoelde zonder dat hij het letterlijk uitsprak?

Ik had moeite met veranderingen. Als de juf ineens besloot om een andere les te doen dan gepland, raakte ik van slag. Mijn emoties konden dan hoog oplopen; ik werd boos, bang of trok me volledig terug.

Hoewel ik goed kon leren en zelfs hoge cijfers haalde, betekende dat niet dat school makkelijk voor mij was. De sociale regels, de voortdurende prikkels, de onduidelijkheid – het putte me uit.

De Diagnose: Eindelijk Begrip

Pas rond mijn vijftiende kreeg ik de diagnose ASS. Tot die tijd dachten veel mensen dat ik “verlegen” was, “eigenaardig” of “overgevoelig”. De diagnose bracht gemengde gevoelens: opluchting omdat ik eindelijk begreep waarom ik was zoals ik was, maar ook verdriet omdat ik wist dat ik anders zou blijven in een wereld die gebouwd is op sociale verbondenheid.

Ik begon te lezen over autisme. Ik herkende mezelf in de verhalen van anderen: de behoefte aan structuur, de intense interesses (bij mij bijvoorbeeld in treinen en sterrenkunde), de moeite met sociale communicatie. Eindelijk vielen de puzzelstukjes op hun plaats.

Mijn Familie en Vrienden

Mijn familie heeft altijd hun best gedaan om me te begrijpen, ook al was dat niet altijd gemakkelijk. Soms waren er conflicten, vooral als ik mijn gevoelens niet goed kon uiten of wanneer ik overprikkeld raakte.

Met vrienden maken was het altijd ingewikkeld. Ik heb nooit een grote vriendengroep gehad, maar de paar vriendschappen die ik wel had, waren diep en waardevol. Mensen die mij accepteerden zoals ik ben, zonder me te dwingen te veranderen, zijn goud waard gebleken.

Autisme op het Werk

Toen ik begon met werken, liep ik opnieuw tegen uitdagingen aan. Vergaderingen waarin iedereen door elkaar praatte, onduidelijke opdrachten, onverwachte veranderingen in planning – het bezorgde me stress.

Toch ontdekte ik ook mijn kracht: ik was extreem nauwkeurig, had een sterk analytisch vermogen en kon me volledig vastbijten in een taak. Door mijn specialisaties en toewijding werd ik al snel gewaardeerd, mits ik de juiste begeleiding kreeg.

Werkgevers die openstonden voor mijn manier van denken en werken, maakten een wereld van verschil. Soms had ik een rustige werkplek nodig, of duidelijke instructies, maar als die basis er was, kon ik echt excelleren.

Relaties en Liefde

Relaties waren misschien wel de grootste uitdaging. Liefde draait om communicatie, subtiele signalen, intuïtie – dingen die voor mij niet vanzelfsprekend zijn. Toch heb ik geleerd dat eerlijkheid, duidelijkheid en wederzijds respect de basis vormen.

Mijn partner begrijpt mijn behoefte aan duidelijkheid en structuur. We hebben afspraken over hoe we communiceren, hoe we omgaan met onverwachte situaties, en hoe we elkaar ondersteunen. Liefde is voor mij niet vanzelfsprekend, maar wel iets heel kostbaars.

Copingstrategieën

Door de jaren heen heb ik strategieën ontwikkeld om om te gaan met mijn autisme:

Plannen: ik plan mijn dagen zorgvuldig om stress te vermijden.
Rust nemen: na sociale activiteiten trek ik me terug om weer op te laden.
Helder communiceren: ik leer steeds beter om aan te geven wat ik nodig heb.
Zelfacceptatie: ik probeer mezelf niet langer te forceren om “normaal” te zijn.

Wat Autisme Mij Gegeven Heeft

Hoewel autisme uitdagingen met zich meebrengt, heeft het me ook veel gebracht:

Doorzettingsvermogen: ik geef niet snel op.
Uniek perspectief: ik zie de wereld op mijn eigen manier.
Diepe interesses: mijn passie voor mijn hobby’s en vakgebieden heeft me veel kennis gebracht.
Eerlijke relaties: de mensen in mijn leven kennen en accepteren mij zoals ik echt ben.

Toekomstperspectief

Ik kijk met gematigd optimisme naar de toekomst. Er is steeds meer begrip voor neurodiversiteit in de samenleving. Ik geloof dat ik, met de juiste ondersteuning en eigen kracht, mijn dromen kan blijven najagen.

Of het nu gaat om werken, relaties onderhouden, reizen of nieuwe dingen leren – ik weet nu dat ik niet hoef te voldoen aan de verwachtingen van anderen. Mijn pad mag anders zijn, en dat is oké.